Ognisty deszcz
Peter Watts „Ognisty deszcz”
4 sierpnia 2020
Tytuł oryginału: Firefall
Przekład: Wojciech Próchniewicz
Oprawa: twarda
ISBN 978-83-66409-55-2
Liczba stron: 800
Cena: 49,00
W skład książki wchodzą „Ślepowidzenie” i „Echopraksja”.
13 lutego 2082. Pierwszy kontakt. Sześćdziesiąt dwa tysiące obiektów nieznanego pochodzenia nurkuje w ziemską atmosferę, tworząc idealną siatkę spadających gwiazd, które, spalając się, krzyczą na wszystkich radiowych częstotliwościach. Na Ziemię nie dociera nawet okruch popiołu. Trzysta sześćdziesiąt stopni globalnej obserwacji – ktoś sobie po prostu pstryknął nasze zdjęcie. A potem… nic. Lecz z głębi kosmosu dochodzą szepty. Coś tam gada, ale nie do nas. Ziemia wysyła dwa statki, aby odkryły, skąd przybyli ci goście. Tezeusz i Korona cierniowa. Jeden wyrusza na ciemne rubieże Pasa Kuipera, drugi do serca Układu Słonecznego. Już ich załogę z trudem daje się określić mianem ludzkiej – a tego, z czym się mierzą, na pewno nie.
„Popis siły, na zawsze przedefiniowujący motyw Pierwszego Kontaktu”
Charles Stross.
„Jeśli macie przeczytać w tym roku tylko jedną książkę science fiction, niech to będzie ta! (…) Przyćmiewa całą resztę tego gatunku (…) i zasługuje na zgarnięcie Clarke’a, Hugo, Nebuli, BSFA i wszystkich innych nagród, do których może startować. Jest poza skalą (…) zajebista po prostu!”
Richard Morgan
„Mistrzowska fantastyka — inteligentna, mroczna i chwytająca za gardło od pierwszej strony”
Neal Asher
13 lutego 2082. Pierwszy kontakt. Sześćdziesiąt dwa tysiące obiektów nieznanego pochodzenia nurkuje w ziemską atmosferę, tworząc idealną siatkę spadających gwiazd, które, spalając się, krzyczą na wszystkich radiowych częstotliwościach. Na Ziemię nie dociera nawet okruch popiołu. Trzysta sześćdziesiąt stopni globalnej obserwacji – ktoś sobie po prostu pstryknął nasze zdjęcie. A potem… nic. Lecz z głębi kosmosu dochodzą szepty. Coś tam gada, ale nie do nas. Ziemia wysyła dwa statki, aby odkryły, skąd przybyli ci goście. Tezeusz i Korona cierniowa. Jeden wyrusza na ciemne rubieże Pasa Kuipera, drugi do serca Układu Słonecznego. Już ich załogę z trudem daje się określić mianem ludzkiej – a tego, z czym się mierzą, na pewno nie.
„Popis siły, na zawsze przedefiniowujący motyw Pierwszego Kontaktu”
Charles Stross.
„Jeśli macie przeczytać w tym roku tylko jedną książkę science fiction, niech to będzie ta! (…) Przyćmiewa całą resztę tego gatunku (…) i zasługuje na zgarnięcie Clarke’a, Hugo, Nebuli, BSFA i wszystkich innych nagród, do których może startować. Jest poza skalą (…) zajebista po prostu!”
Richard Morgan
„Mistrzowska fantastyka — inteligentna, mroczna i chwytająca za gardło od pierwszej strony”
Neal Asher